Όταν ήμουν νεαρός μοναχός με την ευλογία του γέροντος μου Φιλάρετου πήγα να εξομολογηθώ στον παπά Τυχωνα τον Ρώσο (τον γέροντα του π.Παισίου).
Αφού μας δέχθηκε ,του είπαμε γιατί πήγαμε και ξεκίνησα την εξομολόγηση.
Έλεγα με σκυμμένο κεφάλι τις αμαρτίες μου και όσο περνούσε η ώρα ένοιωθα τον αυχένα μου να μουσκεύει.
δεν ήξερα τι συμβαίνει.
Μόλις τελείωσα την εξομολόγηση και σήκωσα το κεφάλι είδα τον παπά Τύχωνα να κλαίει με πολλά δάκρυα, τα οποία έπεφταν πάνω στο κεφάλι μου όση ώρα έκανα την εξομολόγηση!!!
Είπε πάλι ο ίδιος:
ο παπά Τύχων ήταν Ρώσος και μιλούσε μόνο σπαστά ελληνικά.
όταν όμως άρχιζε να μας συμβουλεύει μετά την εξομολόγηση εμείς ακούγαμε τα λόγια του στην καθαρεύουσα, σε γλώσσα όμοια με αυτή που μιλούσε ο αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος!!!
δεν ήμουν ο μόνος στον οποίο συνέβαινε αυτό και ο πατήρ Α. που πηγαίναμε μαζί για εξομολόγηση άκουγε τα ίδια!
