Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές.
Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι
προσκυνητές.
Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον Γέροντα
Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο
πρόβλημα.
Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού, αφού είδε
ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή του.
Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να
εξηγήσουν στον Γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι
δεν κατάλαβε ο Γέροντας.
Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε:
"Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την καταστροφή
όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς
του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για να μην κλαίει, του
έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται. Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε
αλκοολικός.
Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους γιατρούς
να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός.
Εκεί βρήκε Γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο γέροντας
να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί την Παναγία να
τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε.
Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια που
έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων καιέ φτασε τα
2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε."
Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους
προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα
αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.
Για το λόγο αυτό, δεν πρέπει να είμαστε επικριτές στις πράξεις του καθενός,
χωρίς να γνωρίζουμε τα κίνητρα που οδηγούν τον καθένα στις πράξεις στις
οποίες προβαίνει. Με ποιο δικαίωμα να κρίνουμε τις πράξεις ή την προσωπική
του προσπάθεια?
Η εύκολη διέξοδος είναι να ασχολούμαστε με τους άλλους παρά με τον δικό μας
αγώνα για προσωπική βελτίωση.
Ας μην είμαστε κριτές των πράξεων των άλλων, παρά μόνο των δικών μας πράξεων!
Μόνο αν μπορέσουμε να χαλιναγωγήσουμε τις δικές μας αδυναμίες, θα είμαστε σε
θέση να βοηθήσουμε και τον πλησίον μας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να ενταχθούμε
στη βασιλεία του Θεού μας.
